LGP w Wiśle - poradnik

Podstawowa strona, z której warto korzystać:  wisla-malinka.com

Witajcie! 

Zgodnie z moimi zapowiedziami, postaram się dziś podzielić z Wami radami dotyczącymi LGP w Wiśle. Niezbędny będzie plan skoczni, na którym oprę kilka ze swoich porad.

Doskonale zdaję sobie sprawę, że nie ma już co pisać na temat sektorów na zawody, bo bilety na siedzące trybuny są już wykupione. Nie zmienia to jednak faktu, że tak naprawdę treningi i kwalifikacje to najlepszy czas na zbieranie autografów. I na ten dzień bilety nabędziemy pod skocznią, a wybór może jeszcze zostać dokonany...

(kupbilet.pl)

SEKTORY

Są 3 sektory, które mogę polecić ze względu na autografy: A3, A4 i B1.

Najpierw parę słów o siedzących sektorach A3 i A4. Widok z nich jest wspaniały, wiślańskie zawody wiążą się nie tylko z bardzo dobrym dostępem do skoczków, ale również doskonałym widokiem na skocznię z tych dwóch trybun. Drugim, nieocenionym plusem są schody, którymi skoczkowie wędrują z wybiegu do domków (tuż przy fanach). Trasę, jaką pokonują skoczkowie, zaznaczyłam czerwonymi liniami na rysunku. Jak sami widzicie, to naprawdę wspaniała szansa na zdobycie autografów, ale i zdjęć – wiele osób również o nie prosi.

Jeśli mowa o B1 – jest to już sektor stojący, według mnie z kiepskim widokiem na skocznię (to subiektywne odczucie sprzed 4 lat, nie zrażajcie się nim), ale przez wielu fanów doskonale wykorzystywanym do autografowego biznesu. Na moim rysunku linia czerwona przechodzi jakby przez środek sektora, ale oczywiście sama trybuna B1 jest oddzielona od trasy skoczków barierkami, które są kluczowym miejscem do zdobywania wymarzonych podpisów. Owe barierki, ciągną się aż do domków dla skoczków (co stwarza wiele możliwości), wiele osób poświęca dobry widok na zawody dla zajęcia dobrego miejsca przy barierce, w celu zdobywania pamiątek. Jeśli macie to w planach – musicie się bardzo spieszyć! Od razu po otwarciu bram, miejsca przy barierkach znikają. Oczywiście, na treningach będzie o wiele mniej ludzi, niż na konkursach, ale fani skoczków nigdy nie śpią. ;)

ZDOBYWANIE AUTOGRAFÓW

Kilka osób pytało o to kiedy najlepiej. Jest kilka zasad, których warto przestrzegać – na pewno nie możemy oczekiwać od skoczka udającego się na start, że będzie rozdawał autografy. Podobnie, jak zawodnicy w trakcie treningu. Nie wypada im wtedy przeszkadzać. Poza tym, podzielę się swoimi doświadczeniami i powiem jak to wygląda w trakcie tych 3 dni. Otóż, podczas treningów wielu skoczków po każdym skoku rozdaje autografy, tak samo po kwalifikacjach. Dlatego uważam czwartek za najlepszy dzień do tego rodzaju działalności! Jest naprawdę dużo łatwiej i bardziej komfortowo niż na zawodach. W dniu konkursu jest już inaczej – część skoczków rozdaje autografy po serii próbnej i po ostatnim skoku, a część tylko po swoim ostatnim skoku! Musimy być wtedy przygotowani na mniejsze szanse otrzymania wymarzonego podpisu (po prostu warto o to zadbać w czwartek!). Jest także duży natłok ludzi, wielokrotnie niezorientowanych w temacie (kto to był?! Jak on się nazywa?!), którzy powodują, że skoczkowie mogą rozdawać autografy do jakiegoś miejsca (np. do sektora A3), a potem się znudzą i po prostu pójdą do domków. Pewnie jesteście ciekawi, gdzie ja zbieram autografy – podczas zawodów i w czwartek jestem zawsze na sektorach A3 lub A4. Kwestia przyzwyczajenia, po prostu bardzo dobrze mi się tam śledzi skoki, a przy okazji dba o kolekcję. Na B1 w trakcie czwartku i zawodów też jest pełno możliwości – skoczkowie kręcą się tam bez przerwy, a gdy nie są zajęci przygotowaniami, to spełniają życzenia fanów –za to do nas, na A3 i A4, już nie wrócą.

Zupełnie oddzielnym tematem jest zbieranie podpisów już po zakończeniu zawodów (lub kwalifikacji). Nie ważne, gdzie oglądałeś skoki – zawsze warto udać się po zawodach pod domki skoczków. Jest to kolejna szansa na autografy i (dla niektórych, przede wszystkim), na zdjęcia. Skoczkowie pakują się do busów (bądźcie gotowi na całkowite szaleństwo i tłumy ludzi), a wtedy często spełniają życzenia kibiców. Jeśli o mnie chodzi, to cudowna okazja na zdobycie kartek – w zdecydowanej większości skoczkowie rozdają je właśnie na koniec (chyba, że jesteś na B1 w trakcie skoków, a zawodnik jest już wolny, wtedy również masz szansę na kartki). Pisałam Wam ostatnio, że Vincent rozdawał kartki schodząc po schodach i jednocześnie je podpisywał... Był to kiepski pomysł, ale warty odnotowania, że ktoś mu te kartki przyniósł na górę. Generalnie, skoczkowie nie mają ze sobą kartek, gdy schodzą z wybiegu skoczni i tu musimy się opierać na własnych materiałach.

Pytaliście mnie o zdjęcia. Jestem na szalone TAK! Dość późno wypróbowałam taki sposób zbierania autografów, ale się nim zachwyciłam. Przygotowanie fotografii nie stanowi takiego dużego problemu (koszty też są niskie), a pamiątka wspaniała. Często pozwala to na posiadanie unikalnego autografu, bo może nie istnieć na świecie żadna inna osoba, która otrzymała podpis na dokładnie takim zdjęciu, jak Twoje. Przyznam, że wiążę się to z szaleństwami, bo czasem ciężko ogarnąć kolejność zdjęć, gdy skoczkowie kłębią się na schodach. ;) Ale od czego jest kilka serii skoków – spokojnie zdążymy zdobyć większość podpisów, na które przygotowane mamy zdjęcia.

Trzeba też wspomnieć o dwóch skrajnych 'rodzajach' skoczków. Jedni – poświęcający czas po każdym skoku na podpisanie wszystkiego, wszystkim. :D Tak, czasem aż mnie brał podziw, dla ich cierpliwości. Drugi biegun to znowuż skoczkowie 'nikomu, po żadnym ze skoków, niczego nie podpiszę'. Musicie być i na to gotowi. Było mi dość przykro, że niektóre z przygotowanych przeze mnie zdjęć prawdopodobnie nigdy nie zostaną podpisane, ale cóż – cuda się zdarzają, a poza tym trzeba się z tym po prostu pogodzić.

Nie będę się z Wami dzielić konkretnymi nazwiskami – zobaczycie sami. ;)

OTWARTY TRENING POLSKICH SKOCZKÓW

Jest to genialny pomysł dla osób zainteresowanych autografami Polaków. Muszę Was jednak zasmucić – rok temu organizacja była o wiele gorsza niż 2 lata temu. O ile sam trening oglądało się bardzo miło, to później nie wpuszczono nas na salę, tylko musieliśmy wyjść przed budynek. Spowodowało to ogromny ścisk, natłok ludzi i utrudniło to zdobywanie autografów i zdjęć tak swobodnie jak przed dwoma laty (kiedy wszystko odbywało się na sali). Co roku zmienia się też kwestia wejścia na trening – ostatnio trzeba było zarezerwować mailowo miejsca, w tym roku są rozdawane jakieś wejściówki (moim zdaniem gorszy pomysł). Oby chociaż temat dzikiego tłumu rozwiązano w jakiś fajny sposób. Tak, czy inaczej- możliwość zdobycia podpisów jest, dlatego serdecznie polecam.

OGÓLNIE O SKOCZNI

Pytaliście mnie też o kwestie samego obiektu w Wiśle. Ja jestem fanką tej skoczni. Serdecznie polecam wjechać wyciągiem na górę (za jakąś niewielką kwotę, z tego co pamiętam), zobaczyć wspaniałe widoki Malinki i wczuć się w rolę zawodników. Na dole z kolei, są budki z pamiątkami, pocztówkami i podobnymi rzeczami. Również kasa biletowa znajduje się zaraz przy wejściu na teren skoczni (tam będziemy nabywać bilety na kwalifikacje, albo na konkurs, gdyby ktoś jeszcze nie posiadał). Polecam zadbać o to odpowiednio wcześnie! Rok temu byłam świadkiem bardzo niemiłej sytuacji. Akurat skończyłam tradycyjną wycieczkę po obiekcie i odpoczywałam na ławeczkach niedaleko kasy. Okazało się, że budka jest otwarta dopiero od którejś tam godziny, a tłum chętnych kibiców (i przy okazji oburzonych), zwiększał się. Dopiero telefon z interwencją pomógł i obiecano, że ktoś zjawi się wcześniej. Upał był niemiłosierny i bardzo współczułam nieszczęśnikom z kolejki.

W dniu skoków nie będziecie mieli problemów z kupieniem gadżetów kibica przy skoczni. Stragany znajdują się wzdłuż drogi i możecie zaopatrzyć się we flagi, szaliki, trąbki, itd. Na pewno nie zabraknie atrybutów dla kibiców polskiej reprezentacji. Musicie być za to gotowi na zawód, jeśli szukacie np. średniej wielkości flagi innego kraju. Zauważyłam, że przeważają duże rozmiary flag i to nielicznych krajów. Małe flagi to zazwyczaj papierowe ‘nie wiadomo co’,  którego szczerze nie znoszę. Z szalikami jest lepiej – wybór jest spory, dla każdego coś miłego.
Podczas zawodów, możemy pożywić się na stoisku, do którego wejście znajdziemy w połowie schodów prowadzących z trybuny B1 do sektorów A3 i A4. Można tam kupić chociażby kiełbaski, czy niezwykle drogie napoje. ;)

Dodaję Wam moje prywatne zdjęcia, na których widać charakterystyczne miejsca, o których napisałam w poradniku.

Czyż widok z A4 nie jest piękny? 

Tutaj widok na sektor B1 z góry. Na zdjęciu widać część trasy, jaką przemierzają skoczkowie z wybiegu do domków. Pod tymi namiocikami pracują serwismeni, możemy zobaczyć też dolną stację wyciągu, a w głębi domki i kontenery poszczególnych ekip. Wzdłuż barierek rozciągają się strategiczne miejsca dla kolekcjonerów. ;) 

Widok na trasę skoczków spod domku szeroko pojętego personelu - widzimy ludzi przy barierkach na sektorze B1 i kilka znajomych twarzy przy domku. 

Magiczne schody - prawda, że idealne miejsce?

Dowód na to, że warto wjechać wyciągiem na górę. :)

Oto wspominane szaleństwo po zawodach - skoczkowie są wszędzie - przedzierają się przez tłumy kibiców do swoich aut.

A tu dowód na to, że można kupić gadżety - wzdłuż drogi widać stoiska z takimi rzeczami. 

W razie pytań, zapraszam. Został nam ponad tydzień, więc jest na to czas. 

Pozdrawiam!